Blog

Een pneumatische klepanker (vaak een plunjer genoemd) is de bewegende ferromagnetische kern in een magneetventiel die reageert op een magnetisch veld om de opening van het ventiel te openen of te sluiten. Het fungeert in feite als het “hart” van het ventiel en zet elektrische energie om in mechanische beweging om de luchtstroom nauwkeurig te regelen.

Voor het berekenen van de klepversteltijd moeten zowel pneumatische factoren (luchtdruk, doorstroomcapaciteit, klepgrootte) als elektrische factoren (spoelactiveringstijd, voedingsspanning, kenmerken van het stuursignaal) worden geanalyseerd om de totale responstijd te bepalen vanaf de signaalingang tot de volledige klepstandverandering.

De geometrie van de klepopening heeft een directe invloed op de luchtstroomkenmerken door middel van principes uit de vloeistofdynamica. Cirkelvormige openingen zorgen voor een laminaire stroming, terwijl scherpe randen turbulentie en drukverlies veroorzaken. Geoptimaliseerde geometrieën, zoals afgeschuinde of afgeronde randen, kunnen de stromingscoëfficiënten met 15-30% verbeteren in vergelijking met standaardontwerpen.

De interne stuurdruk regelt rechtstreeks de snelheid waarmee de klep wordt bediend door de kracht te bepalen die beschikbaar is om de veerweerstand te overwinnen en de klepschuiven te verplaatsen. Een hogere stuurdruk verkort de schakeltijden van 50 ms tot 15 ms, terwijl onvoldoende stuurdruk de reactietijd in kritieke toepassingen met 200-300% kan verlengen.

Drukverlies in gemeenschappelijke doorgangen van klepverdeelstukken treedt op wanneer de stroomsnelheid de ontwerpgrenzen overschrijdt, wat doorgaans leidt tot een drukverlies van 5-15 PSI in te kleine verdeelstukken. Voor een juiste dimensionering is een doorsnede van de doorgang nodig die 2-3 keer groter is dan die van de afzonderlijke klepovergangen om de systeemdruk en prestaties te handhaven.