Blog

Konfiguracja nakładania się szpuli — relacja wymiarowa między powierzchniami styku szpuli a portami zaworu — decyduje o tym, czy zawór ma przepływ ciągły (nakładanie się), pozytywne odcięcie (nakładanie się) czy natychmiastowe przełączanie (zerowe nakładanie się), co ma bezpośredni wpływ na charakterystykę sterowania cylindrem, dokładność pozycjonowania i efektywność energetyczną.

Właściwy dobór materiału uszczelniającego zawór wymaga dopasowania składu chemicznego elastomeru do warunków pracy: NBR do zastosowań ogólnych, FKM (Viton®) do zastosowań wymagających odporności chemicznej i wysokich temperatur oraz HNBR do zastosowań wymagających zwiększonej wydajności w szerszym zakresie temperatur i chemikaliów, przy czym kompatybilność zależy od struktury polimeru i dodatków.

Tarcie szpuli wynika z sił adhezji na poziomie molekularnym między powierzchniami zaworów a osadami zanieczyszczeń, głównie związkami podobnymi do lakieru, powstałymi w wyniku utleniania, polimeryzacji i degradacji termicznej smarów i zanieczyszczeń zawartych w powietrzu, tworząc siły tarcia statycznego, które przekraczają normalne siły uruchamiające.

Anodowanie i obróbka powierzchni znacznie wydłużają żywotność suwaka zaworu, tworząc bariery ochronne przed zużyciem, korozją i zanieczyszczeniem. Twarde anodowanie zapewnia nawet 10-krotną poprawę odporności na zużycie, a specjalistyczne powłoki mogą zmniejszyć współczynnik tarcia o 80% i wyeliminować korozję galwaniczną w systemach wielometalowych.

Wybór typu gwintu i odpowiednie metody uszczelniania mają kluczowe znaczenie dla niezawodności układów pneumatycznych. Gwinty NPT wykorzystują stożkowe dopasowanie do uszczelniania, gwinty BSP wymagają uszczelek lub uszczelniaczy, a gwinty G są przeznaczone do uszczelniania za pomocą pierścieni O-ring. Każdy z nich wymaga określonych technik montażu i kompatybilnych komponentów, aby zapewnić szczelność działania.