Poznaj przyszłość pneumatyki. Nasz blog oferuje spostrzeżenia ekspertów, przewodniki techniczne i trendy branżowe, które pomagają wprowadzać innowacje i optymalizować systemy automatyki.
Krzywe Stribecka opisują zależność między współczynnikiem tarcia a bezwymiarowym parametrem (η×N×V)/P, wykazując trzy odrębne reżimy tarcia: smarowanie graniczne (wysokie tarcie, kontakt powierzchniowy), smarowanie mieszane (tarcie przejściowe) oraz smarowanie hydrodynamiczne (niskie tarcie, pełne oddzielenie warstwy płynu).
Jakość wykończenia powierzchni, mierzona za pomocą Ra (średnia chropowatość) i Rz (maksymalna wysokość szczytu do doliny), ma bezpośredni wpływ na zużycie uszczelki, poziom tarcia i ogólną trwałość cylindra, a optymalne wykończenie wydłuża żywotność nawet 3-5 razy.
Smarowanie hydrodynamiczne występuje, gdy ciśnienie płynu tworzy warstwę smaru wystarczająco grubą, aby oddzielić powierzchnie uszczelniające od ścianek cylindra, powodując “hydroplanowanie” uszczelek i utratę skuteczności uszczelnienia, zazwyczaj przy prędkościach powyżej 0,5 m/s przy nadmiernym smarowaniu.
Starzenie smaru następuje w wyniku utleniania, degradacji termicznej, ścinania mechanicznego i procesów zanieczyszczenia, które powodują rozpad struktury molekularnej smaru, powodując zmiany lepkości, tworzenie się kwasów i utratę właściwości ochronnych w ciągu 6–24 miesięcy, w zależności od warunków pracy.
Zjawisko stick-slip występuje, gdy tarcie statyczne przewyższa tarcie kinetyczne w uszczelnieniach cylindrów, powodując naprzemienne okresy przywierania i nagłych ruchów, które tworzą charakterystyczne “zacinające się” wzorce ruchowe.
