Wprowadzenie
Twoje szybkie cylindry uderzają z dużą siłą w pozycje końcowe, powodując wstrząsy, które powodują drgania sprzętu, uszkodzenia komponentów i generują niedopuszczalny poziom hałasu. Próbowałeś regulować przepływ i dodać zewnętrzne amortyzatory, ale problem nadal występuje. Koszty konserwacji rosną, a jakość produktów pogarsza się z powodu wibracji. Istnieje lepsze rozwiązanie, które kryje się w fizyce amortyzacji pneumatycznej. 🔧
Amortyzacja pneumatyczna wykorzystuje sprężone powietrze uwięzione w szczelnych komorach do płynnego hamowania poruszających się mas poprzez zastosowanie prawa idealnego gazu (PV^n = stała), zgodnie z którym ciśnienie rośnie wykładniczo wraz ze spadkiem objętości podczas ostatnich 10–30 mm skoku. Odpowiednio zaprojektowane komory amortyzujące mogą pochłaniać 80–951 TP3T energii kinetycznej, zmniejszając siły uderzenia z 500–2000 N do poniżej 50 N, wydłużając żywotność cylindra 3–5-krotnie, jednocześnie eliminując obciążenia udarowe zamontowanego sprzętu i poprawiając dokładność pozycjonowania.
W zeszłym tygodniu otrzymałem telefon od Daniela, inżyniera produkcji w zakładzie szybkiego rozlewania w Wisconsin. Jego linia produkcyjna działała z prędkością 120 butelek na minutę, wykorzystując cylindry beztłoczyskowe do pozycjonowania produktów, ale gwałtowne uderzenia na końcu skoku powodowały pękanie butelek, zużycie sprzętu i skargi pracowników dotyczące hałasu. Jego dostawca OEM stwierdził, że cylindry “działają zgodnie ze specyfikacją”, ale nie rozwiązało to problemu strat produktu 4-6%, które kosztowały ponad $35 000 miesięcznie. Kiedy przeanalizowaliśmy jego projekt amortyzacji przy użyciu obliczeń opartych na prawie idealnego gazu, problem stał się jasny — i możliwy do rozwiązania. 📊
Spis treści
- Czym jest amortyzacja pneumatyczna i jak działa?
- W jaki sposób prawo gazów idealnych reguluje właściwości amortyzujące?
- Jakie czynniki wpływają na skuteczność amortyzacji pneumatycznej?
- Jak zoptymalizować amortyzację dla danego zastosowania?
- Wnioski
- Często zadawane pytania dotyczące amortyzacji pneumatycznej
Czym jest amortyzacja pneumatyczna i jak działa?
Zrozumienie konstrukcji mechanicznej i zasad fizycznych działania amortyzacji pneumatycznej pozwala zrozumieć, dlaczego jest ona niezbędna w zastosowaniach związanych z cylindrami o dużej prędkości. ⚙️
Amortyzacja pneumatyczna działa poprzez uwięzienie powietrza w szczelnej komorze podczas końcowej fazy skoku cylindra, tworząc stopniowo rosnące ciśnienie wsteczne, które płynnie spowalnia poruszającą się masę. System składa się z tulei amortyzującej lub szpicy blokującej przepływ spalin, komory amortyzującej (zwykle o objętości 5-15% objętości cylindra) oraz regulowanego zaworu iglicowego, który kontroluje szybkość uwalniania uwięzionego powietrza, umożliwiając regulację siły hamowania w zakresie od 20 do 200 N, w zależności od wymagań zastosowania.
Podstawowe elementy amortyzujące
Typowy system poduszek pneumatycznych składa się z następujących kluczowych elementów:
Poduszka włócznia/rękaw:
- Stożkowa lub schodkowa geometria, która stopniowo blokuje otwór wylotowy
- Długość sprzężenia: 10–30 mm w zależności od średnicy cylindra i prędkości
- Powierzchnia uszczelniająca, która zatrzymuje powietrze w komorze amortyzującej
- Precyzyjna obróbka wymagana do uzyskania stałej wydajności
Komora poduszki:
- Objętość za tłokiem, która zostaje uszczelniona podczas amortyzacji
- Typowa wielkość: 5–15% całkowitej pojemności cylindra
- Większe komory = bardziej miękka amortyzacja (niższe ciśnienie szczytowe)
- Mniejsze komory = twardsza amortyzacja (wyższe ciśnienie szczytowe)
Regulowany zawór iglicowy:
- Kontroluje tempo uwalniania uwięzionego powietrza podczas amortyzacji
- Zakres regulacji: zazwyczaj 0,5–5 mm² powierzchni przepływu
- Możliwość precyzyjnej regulacji dla różnych obciążeń i prędkości
- Kluczowe znaczenie dla optymalizacji profilu hamowania
Sekwencja amortyzacji
Oto, co dzieje się podczas ostatniej fazy uderzenia:
Etap 1 – Normalna praca (skok 90%):
- Port wydechowy całkowicie otwarty
- Powietrze swobodnie przepływa z cylindra
- Tłok porusza się z pełną prędkością (zwykle 0,5–2,0 m/s).
- Nie zastosowano siły hamującej
Etap 2 – Uderzenie w poduszkę (ostatnie 10–30 mm):
- Poduszka włóczni wchodzi do otworu wydechowego
- Powierzchnia przepływu spalin gwałtownie maleje
- W komorze poduszki zaczyna narastać ciśnienie wsteczne.
- Rozpoczyna się hamowanie (zazwyczaj 5–15 m/s²)
Etap 3 – Pełna amortyzacja (ostatnie 5–15 mm):
- Otwór wylotowy całkowicie zablokowany przez poduszkę włóczni
- Powietrze uwięzione w komorze poduszki ulega sprężeniu.
- Ciśnienie rośnie wykładniczo zgodnie z zależnością PV^n.
- Maksymalna siła hamowania (typowo 50–200 N)
Etap 4 – Kontrolowane uwalnianie:
- Uwięzione powietrze powoli uwalnia się przez zawór iglicowy.
- Tłok zatrzymuje się płynnie w pozycji końcowej.
- Ciśnienie resztkowe rozprasza się
- System gotowy do ruchu wstecznego
Amortyzacja a brak amortyzacji
| Współczynnik wydajności | Bez amortyzacji | Z odpowiednią amortyzacją | Ulepszenie |
|---|---|---|---|
| Szczytowa siła uderzenia | 500-2000N | 30–80 N | Redukcja 90-95% |
| Szybkość zwalniania | 50–200 m/s² | 5–15 m/s² | Redukcja 85-95% |
| Poziom hałasu | 85–95 dB | 65–75 dB | Redukcja o 20–30 dB |
| Żywotność cylindra | 1–2 miliony cykli | 5–10 milionów cykli | 3-5-krotne przedłużenie |
| Dokładność pozycjonowania | ±0,5-2 mm | ±0,1-0,3 mm | Poprawa 70-85% |
W firmie Bepto projektujemy nasze cylindry bezprętowe z optymalną geometrią amortyzacji w oparciu o obliczenia prawa gazów idealnych, zapewniając płynne hamowanie w szerokim zakresie warunków pracy. 🎯
W jaki sposób prawo gazów idealnych reguluje właściwości amortyzujące?
Fizyka sprężania gazu stanowi matematyczną podstawę do zrozumienia i optymalizacji pneumatycznych systemów amortyzacji. 📐
Prawo idealnego gazu w postaci polytropicznej (PV^n = stała) reguluje zachowanie amortyzacji, gdzie ciśnienie (P) wzrasta wraz ze spadkiem objętości (V) podczas sprężania, przy czym wykładnik (n) wynosi zazwyczaj od 1,2 do 1,4 dla układów pneumatycznych. W miarę przesuwania się tłoka i zmniejszania się objętości komory amortyzującej o 50%, ciśnienie wzrasta o 140-160%, tworząc siłę przeciwciśnienia, która spowalnia poruszającą się masę zgodnie z F = P × A (siła równa się ciśnieniu pomnożonemu przez powierzchnię tłoka).
Podstawy prawa idealnego gazu
W przypadku amortyzacji pneumatycznej stosujemy Proces polytropiczny1 równanie:
$$
P_{1} V_{1}^{n} = P_{2} V_{2}^{n}
$$
Gdzie:
- P₁ = Ciśnienie początkowe (ciśnienie w układzie, zazwyczaj 80–120 psi)
- V₁ = Początkowa objętość komory poduszki
- P₂ = Ciśnienie końcowe (szczytowe ciśnienie amortyzacji)
- V₂ = końcowa objętość komory amortyzującej
- n = wykładnik polytropiczny (1,2–1,4 dla powietrza)
Czekaj, czy to nie jest Prawo gazu doskonałego2Tak, ale zmodyfikowany dla warunków dynamicznych, w których temperatura nie jest stała.
Obliczanie ciśnienia amortyzacji
Przeanalizujmy rzeczywisty przykład cylindra o średnicy 50 mm:
Podane parametry:
- Ciśnienie w układzie: 100 psi (6,9 bar)
- Początkowa objętość komory poduszki: 50 cm³
- Skok poduszki: 20 mm
- Powierzchnia tłoka: 19,6 cm²
- Zmniejszenie objętości: 19,6 cm² × 2 cm = 39,2 cm³
- Objętość końcowa: 50 – 39,2 = 10,8 cm³
- Współczynnik polytropiczny: n = 1,3
Obliczanie ciśnienia:
- P₂ = P₁ × (V₁/V₂)^n
- P₂ = 100 psi × (50/10,8)^1,3
- P₂ = 100 psi × 4,63^1,3
- P₂ = 100 psi × 7,2
- P₂ = 720 psi (49,6 bar)
Obliczanie siły opóźnienia
Siła amortyzacji jest równa różnicy ciśnień pomnożonej przez powierzchnię tłoka:
Obliczanie siły:
- Różnica ciśnień: 720 – 100 = 620 psi (42,7 bar)
- Powierzchnia tłoka: 19,6 cm² = 0,00196 m²
- Siła = 42,7 bar × 0,00196 m² × 100 000 Pa/bar
- Siła amortyzacji = 837 N
Siła ta spowalnia poruszającą się masę zgodnie z Drugie prawo Newtona3 (F = ma).
Zdolność pochłaniania energii
System amortyzacji musi pochłaniać Energia kinetyczna4 masy poruszającej się:
Bilans energetyczny:
- Energia kinetyczna: KE = ½mv² (gdzie m = masa, v = prędkość)
- Praca sprężania: W = ∫P dV (pole powierzchni pod krzywą ciśnienia i objętości)
- Aby zapewnić skuteczną amortyzację: W ≥ KE
Przykładowe obliczenia:
- Masa ruchoma: 15 kg (tłok + obciążenie)
- Prędkość przy uruchomieniu amortyzatora: 1,2 m/s
- Energia kinetyczna: ½ × 15 × 1,2² = 10,8 J
- Wymagana praca sprężania: >10,8 J
Komora poduszki musi być odpowiednio dopasowana, aby pochłonąć tę energię poprzez kompresję. 💡
Wpływ wykładnika polytropicznego
Wartość ‘n’ ma znaczący wpływ na właściwości amortyzujące:
| Współczynnik polytropiczny (n) | Typ procesu | Wzrost ciśnienia | Charakter amortyzacji | Najlepsze dla |
|---|---|---|---|---|
| n = 1,0 | Izotermiczny (powolny) | Umiarkowany | Miękki, stopniowy | Bardzo małe prędkości |
| n = 1,2–1,3 | Typowy pneumatyczny | Dobry | Zrównoważony | Większość aplikacji |
| n = 1,4 | Adiabatyczny5 (szybki) | Maksimum | Mocny, agresywny | Systemy szybkiego działania |
W zakładzie rozlewniczym Daniela w stanie Wisconsin odkryliśmy, że jego cylindry pracowały z prędkością 1,5 m/s przy niewystarczającej objętości komory amortyzacyjnej. Nasze obliczenia wykazały, że szczytowe ciśnienie amortyzacji przekraczało 1000 psi — było to zbyt agresywne, powodując gwałtowne uderzenia. Dzięki przeprojektowaniu geometrii amortyzatora i zwiększeniu objętości komory zmniejszyliśmy szczytowe ciśnienie do 450 psi i osiągnęliśmy płynne hamowanie. 🔬
Jakie czynniki wpływają na skuteczność amortyzacji pneumatycznej?
Na właściwości amortyzujące wpływa wiele zmiennych, a zrozumienie ich wzajemnych oddziaływań pozwala na optymalizację pod kątem konkretnych zastosowań. 🎯
Skuteczność amortyzacji zależy przede wszystkim od pięciu czynników: objętości komory amortyzacyjnej (większa = bardziej miękka), długości skoku amortyzatora (dłuższy = bardziej stopniowy), ustawienia zaworu iglicowego (bardziej otwarty = szybsze zwolnienie), masy ruchomej (cięższa wymaga większej absorpcji energii) oraz prędkości zbliżania (wyższa prędkość wymaga bardziej agresywnej amortyzacji). Optymalna amortyzacja równoważy te czynniki, aby osiągnąć płynne hamowanie bez nadmiernych ciśnień szczytowych lub przedłużonych czasów ustabilizowania.
Objętość komory poduszki
Objętość uwięzionego powietrza ma bezpośredni wpływ na tempo wzrostu ciśnienia:
Efekty objętościowe:
- Duża komora (15-20% pojemności cylindra): Miękka amortyzacja, niższe ciśnienie szczytowe, dłuższa droga hamowania
- Komora średnia (8-12%): Zrównoważona amortyzacja, umiarkowany nacisk, standardowe spowolnienie
- Mała komora (3-6%): Twarda amortyzacja, wysokie ciśnienie szczytowe, krótka droga hamowania
Kompromisy projektowe:
- Większe komory zmniejszają ciśnienie szczytowe, ale wymagają dłuższego skoku poduszki.
- Mniejsze komory umożliwiają kompaktową konstrukcję, ale niosą ze sobą ryzyko nadmiernych sił uderzeniowych.
- Optymalny rozmiar zależy od masy, prędkości i dostępnej długości skoku.
Długość skoku amortyzatora
Odległość, na której następuje spowolnienie, wpływa na płynność:
| Długość skoku | Odległość zwalniania | Siła szczytowa | Czas osadzania | Zastosowanie |
|---|---|---|---|---|
| Krótki (10–15 mm) | Kompaktowy | Wysoki | Szybko | Ograniczona przestrzeń, niewielkie obciążenia |
| Średni (15–25 mm) | Standard | Umiarkowany | Zrównoważony | Cel ogólny |
| Długi (25–40 mm) | Rozszerzony | Niski | Wolniej | Duże obciążenia, wysokie prędkości |
Regulacja zaworu iglicowego
Ograniczenie wydechu kontroluje profil hamowania:
Efekty dostosowania:
- Całkowicie zamknięte: Maksymalny opór, najtwardsza amortyzacja, ryzyko odbicia
- Częściowo otwarte: Kontrolowane uwalnianie, płynne hamowanie, optymalne dla większości zastosowań
- Całkowicie otwarte: Minimalny efekt amortyzacji, zasadniczo pomijalny
Procedura strojenia:
- Rozpocznij od otwarcia zaworu iglicowego o 2-3 obroty.
- Uruchom cylinder z prędkością roboczą i obciążeniem.
- Regulować zawór, obracając go o ¼ obrotu.
- Optymalne ustawienie: płynne zatrzymanie bez odbicia lub nadmiernego czasu ustabilizowania
Rozważania dotyczące masy ruchomej
Cięższe ładunki wymagają bardziej agresywnej amortyzacji:
Wytyczne oparte na masie:
- Lekkie ładunki (<10 kg): Standardowa amortyzacja wystarczająca
- Średnie obciążenia (10–30 kg): zalecana wzmocniona amortyzacja
- Ciężkie ładunki (>30 kg): maksymalna amortyzacja przy wydłużonym skoku
- Zmienne obciążenia: regulowana amortyzacja lub systemy z podwójną regulacją
Velocity Impact
Wyższe prędkości znacznie zwiększają wymaganą absorpcję energii:
Efekty prędkości (energia kinetyczna proporcjonalna do v²):
- 0,5 m/s: minimalna amortyzacja
- 1,0 m/s: Standardowa amortyzacja wystarczająca
- 1,5 m/s: Wymagana lepsza amortyzacja
- 2,0+ m/s: niezbędna maksymalna amortyzacja
Podwojenie prędkości powoduje czterokrotny wzrost energii kinetycznej, co wymaga proporcjonalnie większej zdolności amortyzacji. ⚡
Jak zoptymalizować amortyzację dla danego zastosowania?
Odpowiednia konstrukcja i regulacja amortyzacji zmienia wydajność cylindra z problematycznej na precyzyjną. 🔧
Zoptymalizuj amortyzację, obliczając wymaganą absorpcję energii przy użyciu wzoru ½mv², wybierając objętość komory amortyzacyjnej, aby osiągnąć docelowe ciśnienie szczytowe (zwykle 300–600 psi), regulując zawór iglicowy w celu uzyskania płynnego hamowania bez odbicia oraz weryfikując wydajność poprzez pomiar ciśnienia lub testy hamowania. W przypadku zastosowań o zmiennym obciążeniu należy rozważyć zastosowanie regulowanych systemów amortyzacji lub konstrukcji o podwójnym ciśnieniu, które automatycznie dostosowują się do warunków pracy.
Proces optymalizacji krok po kroku
Krok 1: Oblicz zapotrzebowanie energetyczne
- Zmierz lub oszacuj całkowitą masę przemieszczaną (kg)
- Określić maksymalną prędkość przy uruchomieniu amortyzatora (m/s)
- Oblicz energię kinetyczną: KE = ½mv²
- Dodaj margines bezpieczeństwa 20-30%
Krok 2: Zaprojektuj geometrię poduszki
- Wybierz długość skoku amortyzatora (zwykle 15–25 mm)
- Oblicz wymaganą objętość komory, korzystając z prawa gazów idealnych.
- Sprawdź, czy ciśnienie szczytowe pozostaje poniżej 800 psi.
- Zapewnienie odpowiedniej wytrzymałości konstrukcji
Krok 3: Instalacja i wstępna regulacja
- Ustaw zawór iglicowy w pozycji środkowej (2-3 obroty otwarcia).
- Uruchom cylinder początkowo z prędkością 50%.
- Obserwuj zachowanie podczas hamowania
- Stopniowo zwiększaj prędkość do pełnej mocy.
Krok 4: Dopracowanie szczegółów
- Wyregulować zawór iglicowy, aby uzyskać optymalną wydajność.
- Cel: płynne zatrzymanie w ostatnich 5–10 mm
- Brak odbicia lub oscylacji
- Czas osiadania <0,2 sekundy
Rozwiązania amortyzujące Bepto
W firmie Bepto oferujemy trzy poziomy amortyzacji dla naszych cylindrów bez pręta:
| Poziom amortyzacji | Pojemność komory | Długość skoku | Maksymalna prędkość | Najlepsza aplikacja | Cena Premium |
|---|---|---|---|---|---|
| Standard | 8-10% | 15–20 mm | 1,0 m/s | Ogólna automatyzacja | W zestawie |
| Ulepszony | 12-15% | 20–30 mm | 1,5 m/s | Szybkie pakowanie | +$45 |
| Premium | 15-20% | 25-40 mm | 2,0+ m/s | Wytrzymałość przemysłowa | +$85 |
Historia sukcesu Daniela
W przypadku działalności Daniela związanej z rozlewaniem napojów w stanie Wisconsin wdrożyliśmy kompleksowe rozwiązanie:
Analiza problemu:
- Masa ruchoma: 12 kg (butelki + pojemnik)
- Prędkość: 1,5 m/s
- Energia kinetyczna: 13,5 J
- Istniejąca poduszka: niewystarczająca objętość komory 5%
Rozwiązanie Bepto:
- Ulepszona amortyzacja (objętość komory 14%)
- Wydłużony skok amortyzatora z 15 mm do 25 mm
- Zoptymalizowane ustawienia zaworu iglicowego
- Zmniejszone ciśnienie szczytowe z ponad 1000 psi do 420 psi
Wyniki po wdrożeniu:
- Pęknięcia butelek: zmniejszono z 4-6% do <0,5%
- Wibracje sprzętu: zmniejszone o 85%
- Poziom hałasu: spadł z 92 dB do 71 dB
- Żywotność cylindra: przewidywane 4-krotne wydłużenie
- Roczne oszczędności: $38 000 dzięki zmniejszeniu strat produktów 💰
Wnioski
Amortyzacja pneumatyczna to zastosowanie fizyki w praktyce — wykorzystanie prawa idealnego gazu do przekształcenia energii kinetycznej w kontrolowaną pracę sprężania, która chroni sprzęt i poprawia wydajność. Dzięki zrozumieniu matematycznych zależności rządzących zachowaniem amortyzacji i odpowiedniemu doborowi rozmiarów komponentów do konkretnego zastosowania można wyeliminować destrukcyjne uderzenia, przedłużyć żywotność sprzętu i osiągnąć płynny, precyzyjny ruch wymagany w danym procesie. W firmie Bepto projektujemy systemy amortyzacji w oparciu o rygorystyczne obliczenia, a nie domysły, zapewniając niezawodną wydajność w różnych zastosowaniach przemysłowych.
Często zadawane pytania dotyczące amortyzacji pneumatycznej
Jak obliczyć wymaganą objętość komory amortyzującej dla konkretnego zastosowania?
Oblicz wymaganą objętość komory poduszki, określając energię kinetyczną (½mv²), a następnie stosując prawo gazów idealnych, aby znaleźć objętość, która zapewnia akceptowalne ciśnienie szczytowe (zwykle 300–600 psi) podczas sprężania w trakcie skoku poduszki. Uproszczona formuła: V_komora ≈ (KE × 1000) / (P_max – P_system), gdzie objętości podane są w cm³, a ciśnienia w psi. W firmie Bepto oferujemy kalkulatory amortyzacji i wsparcie inżynieryjne w celu optymalizacji wymiarów komory dla konkretnych parametrów masy, prędkości i skoku.
Co powoduje odbicie cylindra na końcu skoku i jak to naprawić?
Odbijanie się cylindra występuje, gdy nadmierne ciśnienie amortyzacji powoduje powstanie siły odbicia, która po początkowym kontakcie popycha tłok do tyłu. Zazwyczaj jest to spowodowane zbyt dużym zamknięciem zaworu iglicowego lub nadmierną objętością komory. Naprawić, otwierając zawór iglicowy o ¼-½ obrotu, aż zniknie drganie. Jeśli drganie utrzymuje się przy całkowicie otwartym zaworze, komora amortyzująca może być zbyt duża dla danego zastosowania. Prawidłowe dostrojenie zapewnia płynne hamowanie z czasem ustabilizowania poniżej 0,2 sekundy i bez oscylacji.
Czy można dodać amortyzację do cylindrów, które nie mają jej w standardzie?
Modernizacja cylindrów bez amortyzacji poprzez dodanie amortyzacji nie jest zazwyczaj praktyczna, ponieważ wymaga modyfikacji wewnętrznych, w tym obróbki komór amortyzujących, dodania amortyzatorów i zainstalowania zaworów iglicowych — co zazwyczaj kosztuje więcej niż wymiana cylindra. W przypadku zastosowań wymagających amortyzacji najbardziej opłacalnym rozwiązaniem jest wymiana na cylindry z odpowiednią amortyzacją. W firmie Bepto oferujemy zamienne cylindry bezprętowe z amortyzacją dla głównych marek w cenach o 30–40% niższych od cen OEM, dzięki czemu modernizacja jest opłacalna ekonomicznie, a problemy związane z uderzeniami zostają trwale rozwiązane.
W jaki sposób amortyzacja wpływa na czas cyklu cylindra?
Prawidłowo wyregulowana amortyzacja wydłuża czas cyklu o 0,1–0,3 sekundy w porównaniu z pracą bez amortyzacji, co stanowi minimalny wpływ, który jest znacznie mniejszy niż korzyści wynikające ze zmniejszenia zużycia i poprawy dokładności. Faza amortyzacji zajmuje zazwyczaj ostatnie 10–30 mm skoku, podczas której prędkość zmniejsza się od pełnej prędkości do zera. Nadmierna amortyzacja (za bardzo zamknięty zawór iglicowy) może wydłużyć czas o ponad 0,5 sekundy, natomiast niedostateczna amortyzacja powoduje niewystarczające spowolnienie. Optymalna regulacja zapewnia równowagę między czasem cyklu a płynnym spowolnieniem, co pozwala uzyskać maksymalną wydajność.
Jaka jest różnica między amortyzacją pneumatyczną a zewnętrznymi amortyzatorami?
Amortyzacja pneumatyczna wykorzystuje sprężone powietrze uwięzione w cylindrze do spowolnienia tłoka, natomiast zewnętrzne amortyzatory są oddzielnymi urządzeniami zamontowanymi na końcach skoku, które pochłaniają uderzenia poprzez tłumienie hydrauliczne lub mechaniczne. Amortyzacja pneumatyczna jest zintegrowana, kompaktowa i regulowana, ale ograniczona do umiarkowanej absorpcji energii. Zewnętrzne amortyzatory radzą sobie z większymi energiami i zapewniają bardziej precyzyjną kontrolę, ale zwiększają koszty, złożoność i wymagania przestrzenne. W przypadku większości zastosowań pneumatycznych poniżej 2,0 m/s odpowiednio zaprojektowana amortyzacja wewnętrzna jest wystarczająca i bardziej opłacalna.
-
Zapoznaj się z procesem termodynamicznym opisującym rozprężanie i sprężanie gazów, gdzie PV^n = C. ↩
-
Przejrzyj podstawowe równanie stanu dla hipotetycznego gazu idealnego. ↩
-
Zrozum prawo fizyczne mówiące, że siła jest równa masie pomnożonej przez przyspieszenie. ↩
-
Zbadaj energię, jaką posiada obiekt dzięki swojemu ruchowi. ↩
-
Dowiedz się więcej o procesie termodynamicznym, w którym nie dochodzi do wymiany ciepła z otoczeniem. ↩